Setebos (księżyc)
 Zdjęcie, na którym odkryto Setebosa (zaznaczony kółkiem) | |
| Planeta | |
|---|---|
| Odkrywca |
Brett Gladman, Matthew Holman, John Kavelaars, Jean-Marc Petit, Hans Scholl |
| Data odkrycia |
18 lipca 1999[1] |
| Tymczasowe oznaczenie |
S/1999 U1 |
| Charakterystyka orbity | |
| Półoś wielka |
17 420 400 km[2] |
| Mimośród |
0,5908[2] |
| Okres obiegu |
2 225,08 d[2] |
| Nachylenie do ekliptyki |
158,235°[2] |
| Długość węzła wstępującego |
250,235°[2] |
| Argument perycentrum |
359,953°[2] |
| Anomalia średnia |
179,449°[2] |
| Własności fizyczne | |
| Średnica równikowa |
48 km[3] |
| Średnia gęstość |
1,5 g/cm³[3] |
| Albedo |
0,04[3] |
| Jasność obserwowana (z Ziemi) |
|
Setebos (Uran XIX) – niewielki, zewnętrzny, nieregularny księżyc Urana, poruszający się ruchem wstecznym. Został odkryty 18 lipca 1999 roku przez Johna J. Kavelaarsa i jego zespół za pomocą Teleskopu Kanadyjsko-Francusko-Hawajskiego na Mauna Kea[1]. Nazwa pochodzi od imienia boga, którego czcili Kaliban i Sykoraks, postacie z Burzy Williama Szekspira[1].
Księżyc ma orbitę podobną do Prospera i podobną, szarą barwę powierzchni. Znacznie większy księżyc Sykoraks również ma zbliżone parametry orbity, ale odróżnia się od nich czerwoną barwą[1].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Setebos. [w:] Solar System Exploration [on-line]. NASA. [dostęp 2018-12-25]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g Planetary Satellite Mean Orbital Parameters. Jet Propulsion Laboratory, 2013-08-23. [dostęp 2016-02-12]. (ang.).
- ↑ a b c d Planetary Satellite Physical Parameters. Jet Propulsion Laboratory, 2015-02-19. [dostęp 2016-02-12]. (ang.).
